Een -
Bloemhof weer opgeschrikt door steekpartij. Een incident of een teken dat er iets goed fout zit is de wijk?
Een nog onbekende vrouw is zondagmiddag overleden door een steekpartij in de Boudewijnstraat. Hulpverleners troffen haar hevig bloedend aan in een portiek van een woning waar even later een 35-jarige man is aangehouden. De verdachte is door de brandweer met een ladderwagen uit de woning gehaald, zodat er geen sporen verloren zouden gaan. Wat zich precies heeft voorgedaan, kan de politie nog niet vertellen. Het vermoeden bestaat dat het hier gaat om een 49-jarig slachtoffer van Colombiaanse oorsprong met een Spaans paspoort.
Buurtmanager Mo Smit is geschrokken van het nieuws. Hoewel de wijk onlangs opnieuw een onvoldoende scoorde op de Veiligheidsindex, heeft ze het idee dat de buurt er de afgelopen paar jaar juist op vooruit is gegaan. “Maar een incident als deze is natuurlijk funest voor de veiligheidsbeleving van bewoners. Het draagt enkel weer bij aan het stigma van Bloemhof als onveilige wijk. Daarom is het belangrijk om, ondanks de crisis, te blijven investeren in opbouwwerk en sociale projecten. Want dat er problemen zijn, is duidelijk.”
Een oud-bewoner, die uit vrees voor represailles anoniem wil blijven, zegt dat er al jaren iets goed scheef zit in de buurt. “De bewoners van veelal Turkse afkomst zijn een gesloten groep. Bij een ruzie tussen echtelieden lopen ze allemaal door. Maar wanneer je als Hollander met één van hen in conflict komt, keert meteen de hele gemeenschap zich tegen je. Jullie horen hier niet, beten ze je dan toe. Natuurlijk wonen er niet alleen rotlui. Maar zelfs die vertrekken, omdat ze niet willen dat hun kinderen er opgroeien.”
In de elf jaar dat ze in de Boudewijnstraat woonde, heeft ze heel wat ellende gekend. “Er is verschillende keren bij ons ingebroken. En met Oud en Nieuw knalden steevast de ruiten eruit. Toen mijn man een keer de bloemen water gaf, en daarbij wat druppels morste op enkele buurtkinderen, kwamen ze even later met messen terug om verhaal te halen. Een andere keer is hij door vijf jongens het ziekenhuis in elkaar geslagen. Toen één van de daders tegenover ons kwam te wonen, zijn we op stel en sprong verhuisd.”
Het stel woont nu een jaar in Lombardijen. “Sindsdien zijn we van de hel naar de hemel gegaan. Maar nog altijd gaan we nooit zonder mobiel de deur uit, zodat we altijd om hulp kunnen bellen. Een gewoonte die we hebben overgehouden van onze tijd in de Boudewijnstraat.”
