Carel Boer: “Bijlmerramp niet vergeten”

Amsterdam -



Vandaag is de Bijlmerramp twintig jaar geleden gebeurd. Een vliegtuig stortte neer op twee flatgebouwen in de Amsterdamse Bijlmer. Carel Boer (57) was reddingswerker en herinnert zich de ramp als de dag van gisteren.

Wat herinnert u zich vooral aan die ene rampzalige dag in 1992?

Een enge stilte bij de rampplek, kilo’s dikke stof en vooral de geur van menselijke resten. Ik werd bijna geraakt door een stuk balkon, dat naar beneden viel vanaf een flat. Bewoners moesten op afstand blijven, maar een groep Ghanezen kwam toch dichterbij. Zij huilden zo vreselijk heftig, dat geluid ging door merg en been. De hele situatie was onwerkelijk.



Waarom was u op de rampplek aanwezig?

Ik zat al zes jaar bij de vrijwillige brandweer van Amsterdam, maar we waren nog nooit opgeroepen. De pieper ging voor het eerst, toen het vliegtuig neergestort was. In de stad was ik aan het werk bij een amusementscentrum voor mijn bijbaan. Ik dacht nog, zal wel een klein vliegtuigje zijn. Tot ik boven de stad een grote, oranje gloed zag. Toch had ik niet kunnen denken dat deze dag zoveel impact op mijn leven zou hebben.



Wat heeft er zoveel impact gemaakt?

Vier dagen lang waren wij bezig om slachtoffers te bergen. We hoopten overlevenden te vinden, maar dat gebeurde niet. Hoe kleiner de stukjes mens, hoe heftiger het was. Collega’s moesten overgeven. In de bus terug naar onze verzamelplek kwamen de tranen. We konden gewoon niet vatten wat er was gebeurd. Het was niet te begrijpen dat er echt een vliegtuig op flatgebouwen was neergestort.



U draagt bij de herdenking vanavond een kritisch gedicht voor. Hoezo kritisch?

Vroeger zeiden we tegen elkaar: over twintig jaar is de waarheid wel bekend. Nu zijn we zover en er is nog steeds veel onduidelijk. Het aantal van 43 doden kan niet kloppen. Ik zag in kleine kamers in de flats meerdere stapelbedden staan. Volgens mij zijn er meer doden, maar dat waren illegalen. Wat zat er in de lading van het vliegtuig? Veel betrokkenen zijn ziek geworden en er is door instanties nooit toegegeven, dat het door de ramp komt.